ค่ารับรองที่นำมาเป็นรายจ่ายทางภาษีได้

     ประมวลรัษฎากร มาตรา 65 ตรี (4) และกฎกระทรวง ฉบับที่ 143
          1. คุณลักษณะของค่ารับรองหรือค่าบริการ
               (1) เป็นกรณีจำเป็นตามธรรมเนียมประเพณีทางธุรกิจทั่วไป และผู้ที่ถูกรับรองต้องไม่ใช่ลูกจ้าง เว้นแต่ลูกจ้างจะมีส่วนเข้าร่วมในการนั้น
               (2) เป็นค่าใช้จ่ายอันอาจอำนวยประโยชน์แก่กิจการ เช่น ค่าอาหาร ค่าที่พัก ค่าเครื่องดื่ม ค่าดูมหรสพ หรือค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการกีฬา เป็นต้น
               (3) กรณีให้เป็นสิ่งของต้องมีมูลค่าไม่เกิน 2,000 บาท/คน/คราว
               (4) ต้องมีหลักฐานการจ่าย และได้รับอนุมัติจากผู้มีอำนาจในกิจการค่ารับรองดังกล่าวให้รวมค่าภาษีมูลค่าเพิ่มด้วย
          2. จำนวนค่ารับรองหรือค่าบริการที่จะนำไปถือเป็นรายจ่าย
               (1) ตามจำนวนที่จ่ายจริง แต่ไม่เกิน 0.3% ของรายได้ก่อนหักรายจ่ายใดๆ ที่นำมาคำนวณกำไรหรือขาดทุนสุทธิทางภาษีอากร หรือเงินทุนจดทะเบียนชำระแล้ว ณ วันสุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี แล้วแต่อย่างใดจะมากกว่า
               (2) จำนวนค่ารับรองสูงสุดต้องไม่เกิน 10 ล้านบาท